Kendime Not..

İlk kez onda gördüm  ölümün soğuk dedikleri ama öldüğünde hala sımsıcak olan yüzünü.. Ne kadar bilirsen bil, beklersen bekle kabullenemiyor insan. Bazı şeyleri bilsen bile ani oluyor ölüm. Alışamıyorsun kolay kolay. Önce rüyalarınıza giriyor 'Alın beni' diye yalvarıyor size.. Sonra duyduğunuz her ambulans sireni hoplatıyor yüreğinizi. Sızlıyorsunuz iliklerinize kadar.. Dudaklarınızı ısırıp yutkunuyorsunuz derinden Gözlerinize dolan yaşları iteliyorsunuz gerisin geriye.. ..ve 'Babannem' diyorsunuz içli bir fısıltı halinde. Hani o son gelen ambulanstaki hemşire demişti ya "başınız sağ olsun" diye.. İnanamıyor işte insan, Ne kadar beklersen bekle Ani geliyor ölüm. Ve içinizden bir canı alıp gidiyor. İNNA LİLLAHİ VE İNNA İLEYHİ RACİUN Aylarca belki de yıllarca 'Babanneme gitmek ' oluyor dedeme gitmenin adı.. Dedeyle her telefon konuşmasında  'Babannem nasıl' diye sormak geliyor akla,insanın elinde olmadan. Gördüğün

Dedem.. 1927 yılından bu yana biriktirdiği anılarını bir an olsun un utmayan, anlatırken sanki o günü yaşıyormuşçasına  bazen hüzünlenen bazen coşan.. Yıllarca askerlik yaptığı için hatıralarla dopdolu olan... Yüzmeyi, gezmeyi, yeni yerler keşfetmeyi, değişik tatlar tatmayı ve yine değişik yemekler yapmayı... Şiir yazmayı, kızmayı, hüzünlenmeyi.. Ailesini, akrabalarını, torunlarını, terasındaki üzüm asmasını, Çiçeklerini, çiçeklerini ve hep çiçeklerini.. Ustalığı, eskiyi yenilemeyi, Tamiri, tamiratı Kesip biçmeyi, harç karmayı, boya yapmayı, ağaç aşılamayı ve belki yazmayı unuttuğum daha bir çok şeyi seven. Babamın Babası Dedem... Belki başımızdaki en yaşlı büyük olduğu için, Belki de  gitmesinden korktuğum için yazıyorum bu satırları.. Torunundan dedesine Dedesinden gelecek nesillere miras olsun diye.. Torunlarının torunları unutmasın, bilsin, hep hatırlasın diye.. Aslında anlattığı hikayeleri yazmak isterdim. Çocukke

ismim yasemin.. 1983 doğumluyum ve imam hatip lisesi mezunuyum. ev hanımıyım... 2006 yılından  beri evliyim. ;) enes ve kerem isimli iki meleğin bu dünyadaki koruyucusuyum. elimden her iş gelir diyenlerdenim.. her işi aynı anda yapacak kadar da aç gözlüyüm.. zaman buldukça okuyan değil, kitap okumak için zaman ayıranlardanım.. tuhafiyede, kütüphanede bir de oyuncakçıda yakalayamam kaçan zamanı.. içimde bir çocuk koşturur.. durduramam. durdurmak da istemem zaten. bazen bebekler alırım kendime,bazen de bebekler örerim.. ilmek ilmek sevgimi işlerim,her sırasında özenle. tek tek değer veririm yaptığım bütün işlere. yazılacak çok şey yok aslında  bazen okur, bazen yazar, bazen örer, bazen diker, bazen de boyarım... güzel paylaşımlar yapmak için buradayım. dilim döndüğünce, parmağım yettiğince yazarım.. hiç susmam anlatır da anlatırım. abartırsam size bir çarpı kadar uzağım, basar kaçarsınız :) selametle..