Yeniden..

-
Yeniden başlamayı seviyorum, her şeyden vazgeçmişken, her şeyden bıkıp usanmışken tekrar tekrar başlamayı. Her yıkıldığımda, her düştüğümde tekrardan ayağa kalkmayı seviyorum.
Kendime planlar yapıyorum, yeni hedefler belirliyorum, toparlanmaya çalışıyorum.
Son yaşanan olaylar, bir ülkenin yok edilişi, bir ülkenin yok edilişini izleyişimiz, depremler, yangınlar, salgın hastalıklar, felaketler, üst üste gelen bütün bu her şey.. Bizi bazen yıkıyor, yerlerde sürünüyoruz kalkmakta zorlanıyoruz ama sonra an geliyor ve toparlan diyorsun. Kalk, kalk ayağa toparlan ve her şeye yeniden başla.
En baştan, sıfırdan başla. Sanki hiç düşmemişsin, sanki hiç kırılmamışsın gibi.. işte şu anda öyle bir dönemdeyim. Yeterince depresyona girdik, yeterince ağladık, üzüldük, her şey bitti dedik ama bitmiyor. Her şey öyle kolay kolay bitmiyor, tekrardan toparlanmak için ayağa kalkmak için bir sürü nedenimiz var. 
Aslında şimdi o nedenleri arıyorum, şimdi o nedenlere sarılıyorum ve tekrardan ayağa kalkıyorum.
Bu süreçte neler yapabilirim ben de bilmiyorum ama tek bildiğim yaşamaya, ayağa kalkmaya, toparlanmaya ve devam etmeye çalışmam gerektiği.
Yeni rutinler oluşturacağım kendime okuma rutini, cilt bakımı, belki sağlıklı beslenme.
Şu an sağlıklı beslenmeye o kadar uzağım ki hayatta ağzıma sürmeyeceğim şeyleri yedim son birkaç haftadır.
İnsan insana yük olur mu oluyor işte yük olan insanları çıkaracağım hayatımdan, hayat mottomu her unuttuğumda hatırlatacağım kendime: Ölmek istemediğin yerde olma!
Seni mutsuz eden insanlarla takılma !
İnsan aslında en çok kendine yük oluyor ama kendiminde kırk yıllık hatrı var şimdi atsan atılmıyor, mecbur katlanıyoruz.
El hasıl durum bu. Biz bitti demeden bitmiyor elhamdülillah, bir Müslüman da her zaman ümitvar oluyor🫶
Selametle..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
 Hep o aynı şiir dolanır dilime, biliyorsunuz artık defalarca kez yazdım ve sildim aynı oranda.. "Ben eli koynunda ağlayan çocuk, ben sokakta kalmış bir çaresizim.."  Ne var bu mısralara beni bu kadar çeken bilmiyorum. Yıllardır neden silmiyor beynim? Oysa ne ağlıyorum ne de sokakta kaldım. Belki biraz acılara mıknatısım ama hangimiz değiliz ki.  İç sesim mırıl mırıl. Beynimde bölük pörçük kelimeler. Sus! Artık sus! Tamam sen eli koynunda ağlayan çocuk. Sen çaresiz, derbeder.. Sen, hep sen, sadece sen..  Hani diyor ya şair uçmakla düşmek arasında bir yerdeyim diye.. Demiyor mu yoksa ben mi uydurdum bunu da, bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da boşlukta süzüldüğümdür. Nedeni, nasılı yok!  Cümlelerim hep yarım kalıyor, artık kafam o kadar dolu ki hep yazmak istiyorum ama iki satırı birbirine bağlayamıyorum. Yine öyle oluyor yazacak onca şey dolanırken zihnimde keskin bir şekilde son bulduruyorum.  Kalın selametle 
Devamı
-
 Yine buradayım.. Artık biliyorsunuz ya da bilmiyorsunuz bilmiyorum. Söyleyeyim. Ne zaman kendimi kötü hissetsem buraya geliyorum. Neden kötü hissettiğimi bilmiyorum.  Her şey bomboş geliyor, yine.  Elimi kaldıracak gücü bulamıyorum kendimde. Yıkılmış gibiyim ama ayaktayım da. Tuhaf bir duygu yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum. Hani baksan nankörlük diyeceksin belki ama öyle değil yani öyle olmadığını umuyorum, İnşallah değildir. Yorgun hissediyorum, hasta gibi. Elimi kolumu kaldıracak halim yok, gözümü açacak halim yok, etrafa bakacak insanlarla konuşacak.. Bazen umudum tükeniyor umutsuz hissettiğim zamanlar oluyor neden öyle hissettiğimi bilmiyorum ama yıkılmış gibi hissediyorum. Sanki böyle her şey olmuş bitmiş ben boşa çırpınıyormuşum gibi ama işte bu sorunların altında yatan nedeni bilemiyorum belki de biliyorum ama dile getiremiyorum ondan da emin değilim. Velhasıl buradayım işte. Burayı kimsenin okumadığını bildiğim için rahat yazıyorum, hem yazmak istiyorum  ...
Devamı

Kim bu A. S. M. S

-
Resim
Aslında defterlerimden bahsedecektim ama evde temizlik yaparken lise yıllığımı buldum. Şöyle bir geçmişe gittim.. O zaman ne kadar farklıymışım demiycem tabi ki 😂 hala aynıyım. Tamam, ufak tefek farklılıklar var mesela o zaman çok daha girişkendim; böyle yabani değildim. Araba fobim yoktu; gezmeyi, hele hele otobüs yolculuğunu çok severdim, sosyaldim.. ama yine benim yani bir insan ne kadar değişebilir ki.  Bizim bir arkadaş grubumuz vardı 8 kişilik..  İsmi Arka Sokağın Masum Serserileri.  O zamanlar ünlü olan yabancı bir grubun (backstreet boys)  dergi röportajında okumuştum, (ç)alıntı yani😜 Neyse işte grup içinde de herkesin farklı lakapları vardı. Benimki Çete başı 🙈 Sonra gruptan iki kişiyi çıkardık ya da onlar çıktı bilmiyorum, görüşmüyoruz şuan. 6 kişi olarak hayatımıza devam ediyoruz.  Yıllık hazırlarken arkadaşlarım benim için bu satırları yazmıştı, şimdi bakınca ufak tefek yazım yanlışları olsa da güzel yazmışlar 😜 şiiri ben seç...
Devamı