Yeniden..

Yeniden başlamayı seviyorum, her şeyden vazgeçmişken, her şeyden bıkıp usanmışken tekrar tekrar başlamayı. Her yıkıldığımda, her düştüğümde tekrardan ayağa kalkmayı seviyorum.

Kendime planlar yapıyorum, yeni hedefler belirliyorum, toparlanmaya çalışıyorum.

Son yaşanan olaylar, bir ülkenin yok edilişi, bir ülkenin yok edilişini izleyişimiz, depremler, yangınlar, salgın hastalıklar, felaketler, üst üste gelen bütün bu her şey.. Bizi bazen yıkıyor, yerlerde sürünüyoruz kalkmakta zorlanıyoruz ama sonra an geliyor ve toparlan diyorsun. Kalk, kalk ayağa toparlan ve her şeye yeniden başla.

En baştan, sıfırdan başla. Sanki hiç düşmemişsin, sanki hiç kırılmamışsın gibi.. işte şu anda öyle bir dönemdeyim. Yeterince depresyona girdik, yeterince ağladık, üzüldük, her şey bitti dedik ama bitmiyor. Her şey öyle kolay kolay bitmiyor, tekrardan toparlanmak için ayağa kalkmak için bir sürü nedenimiz var. 

Aslında şimdi o nedenleri arıyorum, şimdi o nedenlere sarılıyorum ve tekrardan ayağa kalkıyorum.

Bu süreçte neler yapabilirim ben de bilmiyorum ama tek bildiğim yaşamaya, ayağa kalkmaya, toparlanmaya ve devam etmeye çalışmam gerektiği.

Yeni rutinler oluşturacağım kendime okuma rutini, cilt bakımı, belki sağlıklı beslenme.

Şu an sağlıklı beslenmeye o kadar uzağım ki hayatta ağzıma sürmeyeceğim şeyleri yedim son birkaç haftadır.

İnsan insana yük olur mu oluyor işte yük olan insanları çıkaracağım hayatımdan, hayat mottomu her unuttuğumda hatırlatacağım kendime: Ölmek istemediğin yerde olma!

Seni mutsuz eden insanlarla takılma !

İnsan aslında en çok kendine yük oluyor ama kendiminde kırk yıllık hatrı var şimdi atsan atılmıyor, mecbur katlanıyoruz.

El hasıl durum bu. Biz bitti demeden bitmiyor elhamdülillah, bir Müslüman da her zaman ümitvar oluyor🫶

Selametle..