Savaş değil. Bu bir soykırım.

                    

   

Akan gözyaşlarımızı hangi kefeye koyacağız biz şimdi.

Acı mı? 

Öfke mi?

Yoksa bağlı duran ellerimizin pişmanlığı mı? 

Mazeretimiz ne olursa olsun 

Hangimizin gözyaşları bu bebeğin yanağından akan damlalar kadar masum.

Hangimiz masum olduğumuzu idda edebiliriz.

Suçsuz,günahsız...

Susuşumuz en büyük zayıflık değil mi?

Şöyle avaz avaz bağıramayışımız.

Biz bu masum çocukların yüzüne nasıl bakacağız ahirette.

Şimdi onları soldurdular

Ama yok!

Ölü değiller.

Artık zulüm yok,acı yok,ölüm yok onlara...

Cennet bahçelerinde koşup oynama vakti onlar için.

Şehadetlerinin keyfini çıkarma  vakti.

Ya biz nerelere gidelim

Her gün yitip giden bedenleri gördükçe nerelere kaçıralım bakışlarımızı.

Hadi kaçırdık diyelim.

Oyaladık kendimizi..

Rüyalarımıza nasıl  dur diyelim.

Eyy Rabbim,

Sen herşeyi en iyi bilensin.

Bizi bağışla.

Suskun yüreklerimizi affet.

İsrailoğullarını yerlebir eyle.

Onları azaplarının en şiddetlisiyle cezalandır. 

Bizleri de affet.

Hani peygamber efendimiz hendek savaşında yakarmıştı ya sana.

Hani dua değil beddua etmişti müşrikler için.

''Onlar,nasıl güneş batıncaya  kadar uğraştırıp bizi ikindi namazından alıkoymuşlarsa; Allah'da onların evlerine,karınlarına ve kabirlerine ateş doldursun"

ÂMIN 

(Buhari, Müslim, Ebu Davud, Nesai.)

Ya Rabbım onların seccadeleri kan içinde 

Onların yemekleri de kan içinde.

Sen müminlere yardımet.