O RESİM BİTTİ. YUPPİİİİİİİİİ.
Yıl 2001 di. Liseden yeni mezun olmuştum. Geçmiş zaman pek hatırlayamıyorum ama sanırım o yazdı.
Annemle Bakırköy sokaklarında ( tamam ya sokaklar değil. Sahile inen mağazaların olduğu sokakta ) dolaşıyoruz.
Yolun sol tarafında bir han. Adı aklımda değil..
Han'ın penceresinde sıra sıra tablolar...
Ve bir yazı
" ders verilir" ..
Annemle giriyoruz Han'a bir kat alta iniyoruz ve harika Yağlıboya tabloların güzelliğine kaptırıyoruz kendimizi.
İşte Resim hayatım böylece başlamış oluyor...
Kursumuz bir arka sokakta ( karanfil sokak ) . Hocamız Mehmet Karaman..
Eski bir binanın en üst katı. ( hâlâ ordalar mı bilmiyorum )
En alt katta Bim. :)
Üzerimde rengarenk boyalarla kaplı beyaz önlüğümle, alışveriş için girdiğim Bim de az mı oranın çalışanı sanıp sorular sormadı bana insanlar... *~*
Hey gidi Gençliğim hey...
Kim derdi ki
Böyle güzel bir tesadüfle başlayan Resim hayatım
Yıllar sonra acayip bir resimle son bulsun. :)
Bir yakiiinim...
Üç - beş ay önce elinde bir resimle geldi bana.
Odasındaki duvara tablo lazımmış.
Rica etti. Kıramadım.
Basit bişeye benziyordu.
Çizdikten sonra boyaması kolay dedim.
Hemen biter dedim.
Oy demez olaydım.
O nasıl bir resimdi öyle.
Resmen sanattan soğuttu beni.
Çizimi zaten işkence...
Hep daire...
Hadi çiz çizebiliyorsan.
Neyse iyi kötü çizdik..
Boyaması ayrı bir olay.
Azıcık taşırdın mı daire bozuluyor.
Düzelt düzeltebiliyorsan.
Hele bir de siyah var ki hocamız hiç siyah kullandırtmazdı bize.
Siyah zordur.
Siyah pistir.
Siyah bir bulaştı mı temizle temizleyebiliyorsan.
Neyse iyi kötü bitti resim.
Siyah bulaştı ben kapatmaya çalıştım.
Bazı yerleri kapatamadığım doğrudur.
Resmi kırıp atmak istediğim de doğrudur.
Ama bitirip sahibine verdiğim de doğrudur.
Azmin zaferi buna denir.
Bundan sonra Lütfen benden hediye resim istemeyin ;)
Çünkü artık yapmıyorum.
Söylemeden edemeyeceğim sahibi çok beğendi.
;)
E bu da bana yeterdi zaten.
Selametle kalın.
Güncelleme:Resmin resmini eklemiştim ama silinmiş 🤔 neden öyle oldu ki acepsi..
2. Güncelleme: O yakiiiniim resmi bi arkadaşına vermiş 😒
Annemle Bakırköy sokaklarında ( tamam ya sokaklar değil. Sahile inen mağazaların olduğu sokakta ) dolaşıyoruz.
Yolun sol tarafında bir han. Adı aklımda değil..
Han'ın penceresinde sıra sıra tablolar...
Ve bir yazı
" ders verilir" ..
Annemle giriyoruz Han'a bir kat alta iniyoruz ve harika Yağlıboya tabloların güzelliğine kaptırıyoruz kendimizi.
İşte Resim hayatım böylece başlamış oluyor...
Kursumuz bir arka sokakta ( karanfil sokak ) . Hocamız Mehmet Karaman..
Eski bir binanın en üst katı. ( hâlâ ordalar mı bilmiyorum )
En alt katta Bim. :)
Üzerimde rengarenk boyalarla kaplı beyaz önlüğümle, alışveriş için girdiğim Bim de az mı oranın çalışanı sanıp sorular sormadı bana insanlar... *~*
Hey gidi Gençliğim hey...
Kim derdi ki
Böyle güzel bir tesadüfle başlayan Resim hayatım
Yıllar sonra acayip bir resimle son bulsun. :)
Bir yakiiinim...
Üç - beş ay önce elinde bir resimle geldi bana.
Odasındaki duvara tablo lazımmış.
Rica etti. Kıramadım.
Basit bişeye benziyordu.
Çizdikten sonra boyaması kolay dedim.
Hemen biter dedim.
Oy demez olaydım.
O nasıl bir resimdi öyle.
Resmen sanattan soğuttu beni.
Çizimi zaten işkence...
Hep daire...
Hadi çiz çizebiliyorsan.
Neyse iyi kötü çizdik..
Boyaması ayrı bir olay.
Azıcık taşırdın mı daire bozuluyor.
Düzelt düzeltebiliyorsan.
Hele bir de siyah var ki hocamız hiç siyah kullandırtmazdı bize.
Siyah zordur.
Siyah pistir.
Siyah bir bulaştı mı temizle temizleyebiliyorsan.
Neyse iyi kötü bitti resim.
Siyah bulaştı ben kapatmaya çalıştım.
Bazı yerleri kapatamadığım doğrudur.
Resmi kırıp atmak istediğim de doğrudur.
Ama bitirip sahibine verdiğim de doğrudur.
Azmin zaferi buna denir.
Bundan sonra Lütfen benden hediye resim istemeyin ;)
Çünkü artık yapmıyorum.
;)
E bu da bana yeterdi zaten.
Selametle kalın.
Güncelleme:Resmin resmini eklemiştim ama silinmiş 🤔 neden öyle oldu ki acepsi..
2. Güncelleme: O yakiiiniim resmi bi arkadaşına vermiş 😒
Yorumlar
Yorum Gönder