Ben ve sefilliğim...

-
Bazen birden fazla işle meşgul olmaya çalışıyorum ama başarısız oluyorum. Çünkü altından kalkamayacağım her yükün beni hüsrana uğrattığını bildiğim halde aynı hataları yapıyorum.. Defalarca..
Bunun beni güçlendirmesi gerekir aslında ama öyle olmuyor maalesef. Her seferinde biraz daha umutsuzluğa düşürüyor bu durum beni. Oysa kendimin ve gücümün gayet farkında olmama rağmen bu ısrarın nedenini bir türlü idrak edemiyorum. Belki de bu benim mazoşist yanımdır. Ya da inatla kendime kendimi ıspatlama gayretimdir. Hani ne kadar yüksekten düşersen canın o kadar acır ya! Canımın acıyacağını bildiğim halde aynı hataları tekrarlamam bağışıklık kazanmak istememdendir belkide. İnatla her seferinde çakılıp çakılıp yeniden kalkmam kendime duyduğum güvenin göstergesidir ya da aptallığın.
Neden mi yazıyorum bunları...
Yalnızlığın insanıyım ben. Evde oturmayı seven, zora gelmekten, özgürlüğü kısıtlanmaktan hoşlanmayan... Başkalarının müdahalelerini sevmeyen..
Her gün dışarı çıkıyorum. Neden?
Ve her gün baş ağrısıyla eve giriyorum..
Alışırım diyorum, alışamıyorum.
Bu sefer olur diyorum, yine olmuyor.
Sonra bir ses bölüyor düşüncelerimi
"olmuyorsa olmuyordur, zorlama"
Ama yine zorluyorum işte. Yine yine yine..
Gökyüzünün derinliklerine ulaşana dek.
Ya da düşüp bir daha kalkamamaya...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
 Hep o aynı şiir dolanır dilime, biliyorsunuz artık defalarca kez yazdım ve sildim aynı oranda.. "Ben eli koynunda ağlayan çocuk, ben sokakta kalmış bir çaresizim.."  Ne var bu mısralara beni bu kadar çeken bilmiyorum. Yıllardır neden silmiyor beynim? Oysa ne ağlıyorum ne de sokakta kaldım. Belki biraz acılara mıknatısım ama hangimiz değiliz ki.  İç sesim mırıl mırıl. Beynimde bölük pörçük kelimeler. Sus! Artık sus! Tamam sen eli koynunda ağlayan çocuk. Sen çaresiz, derbeder.. Sen, hep sen, sadece sen..  Hani diyor ya şair uçmakla düşmek arasında bir yerdeyim diye.. Demiyor mu yoksa ben mi uydurdum bunu da, bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da boşlukta süzüldüğümdür. Nedeni, nasılı yok!  Cümlelerim hep yarım kalıyor, artık kafam o kadar dolu ki hep yazmak istiyorum ama iki satırı birbirine bağlayamıyorum. Yine öyle oluyor yazacak onca şey dolanırken zihnimde keskin bir şekilde son bulduruyorum.  Kalın selametle 
Devamı
-
 Yine buradayım.. Artık biliyorsunuz ya da bilmiyorsunuz bilmiyorum. Söyleyeyim. Ne zaman kendimi kötü hissetsem buraya geliyorum. Neden kötü hissettiğimi bilmiyorum.  Her şey bomboş geliyor, yine.  Elimi kaldıracak gücü bulamıyorum kendimde. Yıkılmış gibiyim ama ayaktayım da. Tuhaf bir duygu yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum. Hani baksan nankörlük diyeceksin belki ama öyle değil yani öyle olmadığını umuyorum, İnşallah değildir. Yorgun hissediyorum, hasta gibi. Elimi kolumu kaldıracak halim yok, gözümü açacak halim yok, etrafa bakacak insanlarla konuşacak.. Bazen umudum tükeniyor umutsuz hissettiğim zamanlar oluyor neden öyle hissettiğimi bilmiyorum ama yıkılmış gibi hissediyorum. Sanki böyle her şey olmuş bitmiş ben boşa çırpınıyormuşum gibi ama işte bu sorunların altında yatan nedeni bilemiyorum belki de biliyorum ama dile getiremiyorum ondan da emin değilim. Velhasıl buradayım işte. Burayı kimsenin okumadığını bildiğim için rahat yazıyorum, hem yazmak istiyorum  ...
Devamı

Kim bu A. S. M. S

-
Resim
Aslında defterlerimden bahsedecektim ama evde temizlik yaparken lise yıllığımı buldum. Şöyle bir geçmişe gittim.. O zaman ne kadar farklıymışım demiycem tabi ki 😂 hala aynıyım. Tamam, ufak tefek farklılıklar var mesela o zaman çok daha girişkendim; böyle yabani değildim. Araba fobim yoktu; gezmeyi, hele hele otobüs yolculuğunu çok severdim, sosyaldim.. ama yine benim yani bir insan ne kadar değişebilir ki.  Bizim bir arkadaş grubumuz vardı 8 kişilik..  İsmi Arka Sokağın Masum Serserileri.  O zamanlar ünlü olan yabancı bir grubun (backstreet boys)  dergi röportajında okumuştum, (ç)alıntı yani😜 Neyse işte grup içinde de herkesin farklı lakapları vardı. Benimki Çete başı 🙈 Sonra gruptan iki kişiyi çıkardık ya da onlar çıktı bilmiyorum, görüşmüyoruz şuan. 6 kişi olarak hayatımıza devam ediyoruz.  Yıllık hazırlarken arkadaşlarım benim için bu satırları yazmıştı, şimdi bakınca ufak tefek yazım yanlışları olsa da güzel yazmışlar 😜 şiiri ben seç...
Devamı