Bir süredir hastayım, basit bir şey..
Geçtiğimiz günlerde ilk kez Mr çektirdim ve sonucunu biraz tedirgin bekledim. Aslında eskiden olsaydı korkularımdan mütevellit verdikleri xanax sonrası yaşadıklarımı anlatırdım komik bir dille ama yaşlanıyoruz azizim ne komiklik yapmaya ne de yazmaya mecalim var, ruhum yorgun..
Sonra grip oldum ya da covit bilmiyorum, test yaptırmadım. Önce biraz yattım sonra kalktım, biraz daha yattım ve yattıkça kalkmak istemedim.
Ölümü düşündüm biraz..
Dedim, şimdi ölsem ne kalacak benden geriye, evvela biraz hüzün belki de çok bilmiyorum ama geçecek, her şey geçiyor zamanla.
Yaptıklarından çok yapamadıklarını düşünüyor insan, bir hayat yaşıyorsun ama yarım yamalak.. Bütün o yarımları yamalayıp birbirine ekleyince tam olmuyor. Yarım kalıyor yine..
Yarımlarımla tam olmaya geliyorum, henüz gitmeden, yitip bitmeden, içimdeki o derin yarayı sarmadan göçüp gitmek istemiyorum. Yollarım hep resim yapmaya çıkıyor, elime fırçayı alınca tüm yalnızlığım bitecek gibi geliyor ama unuttum maalesef ne kalem alabiliyorum elime ne fırça. Çizgi çekmeyi bile unuttum. Acı olan şu ki öğrenmek için çabalamıyorum. Çok istemek ama istediğin şey için çalışmamak ne büyük çelişki..
Neyse demem o ki ben döndüm.
Hayırlı ramazanlar :-)
Yorumlar
Yorum Gönder