Yine buradayım..

Artık biliyorsunuz ya da bilmiyorsunuz bilmiyorum. Söyleyeyim. Ne zaman kendimi kötü hissetsem buraya geliyorum. Neden kötü hissettiğimi bilmiyorum.  Her şey bomboş geliyor, yine.  Elimi kaldıracak gücü bulamıyorum kendimde. Yıkılmış gibiyim ama ayaktayım da. Tuhaf bir duygu yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum. Hani baksan nankörlük diyeceksin belki ama öyle değil yani öyle olmadığını umuyorum, İnşallah değildir. Yorgun hissediyorum, hasta gibi. Elimi kolumu kaldıracak halim yok, gözümü açacak halim yok, etrafa bakacak insanlarla konuşacak..

Bazen umudum tükeniyor umutsuz hissettiğim zamanlar oluyor neden öyle hissettiğimi bilmiyorum ama yıkılmış gibi hissediyorum.

Sanki böyle her şey olmuş bitmiş ben boşa çırpınıyormuşum gibi ama işte bu sorunların altında yatan nedeni bilemiyorum belki de biliyorum ama dile getiremiyorum ondan da emin değilim.

Velhasıl buradayım işte.

Burayı kimsenin okumadığını bildiğim için rahat yazıyorum, hem yazmak istiyorum   hem de kimse bilmesin. Dedim ya tuhaf bir durum ben de anlamıyorum 

Herkesleşiyorum, herkesleşmek istemiyorum. O yüzden  hayata biraz mola veriyorum, sadece kendim ve ben mümkünse 😌

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Deprem

BABAANNEM İÇİN..