Korona Günleri 3 (plan program)

-
Yeni bir aya başladık. Ağaçlar çiçek açtı ve bizim de içimizin çiçek açması yakın. Öyle olmalı yani, öyle olmasını umuyorum. Yeni ay için yeni hedefler belirledim. Planımı kurdum ve dahi dün itibariyle uygulamaya başladım.
Ümitsizlikten sıyrılıp evlerimize baharı getirme vakti gelmedi mi 🌺

Bu ay okuma üzerine yoğunlaşmak istedim ama okuyacağım kitapları belirlemedim. Ruh halime göre ilerlerim diye düşünüyorum. Çünkü önceden planladığımda ya hepsi yetişmezse stresine giriyorum ve şu sıralar yeterince stresim olduğu için risk almak istemedim.

Malum temizlik önemli 😜 Bi bahar temizliği yapmayayım mı yani.. Dolap içleri, baza altları, çekmece dipleri hepsini bi elden geçirmek gerek.


Bunların dışında instagram kullanımıma kısıtlama getirdim. Bakıp bakıp insanlara kızmaktansa hiç girmemek daha iyi.

Sonunda resim yapamadığıma kanaat getirdim ve onu da toptan bıraktım. Kursum zaten kapanmıştı ama açıldığı zaman da gidip kaydımı sildirme kararı aldım. Tabii açılırsa.
Geçen yıl resim konusunda ne kadar ümitliysem bu yıl o kadar ümitsizim.
Bunun çok fazla nedeni var ama en önemlisi ait hissedememek. Olmayınca olmuyor azizim. Sevmeyince sevemiyor insan bir başka insanı.

El hasıl yeni güne merhaba 🌾



Yorumlar

  1. makyajliyorum4 Nisan 2020 20:35

    Ayyy benimde yarın temizlik günüm perdeleri yıkasam mı yıkamasam mı hala düşünüyorum :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yasemin.. 4 Nisan 2020 23:28

      😂 Yağmur var, perdeler yıkanacaksa camlar da silinmeli :D

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
 Hep o aynı şiir dolanır dilime, biliyorsunuz artık defalarca kez yazdım ve sildim aynı oranda.. "Ben eli koynunda ağlayan çocuk, ben sokakta kalmış bir çaresizim.."  Ne var bu mısralara beni bu kadar çeken bilmiyorum. Yıllardır neden silmiyor beynim? Oysa ne ağlıyorum ne de sokakta kaldım. Belki biraz acılara mıknatısım ama hangimiz değiliz ki.  İç sesim mırıl mırıl. Beynimde bölük pörçük kelimeler. Sus! Artık sus! Tamam sen eli koynunda ağlayan çocuk. Sen çaresiz, derbeder.. Sen, hep sen, sadece sen..  Hani diyor ya şair uçmakla düşmek arasında bir yerdeyim diye.. Demiyor mu yoksa ben mi uydurdum bunu da, bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da boşlukta süzüldüğümdür. Nedeni, nasılı yok!  Cümlelerim hep yarım kalıyor, artık kafam o kadar dolu ki hep yazmak istiyorum ama iki satırı birbirine bağlayamıyorum. Yine öyle oluyor yazacak onca şey dolanırken zihnimde keskin bir şekilde son bulduruyorum.  Kalın selametle 
Devamı
-
 Yine buradayım.. Artık biliyorsunuz ya da bilmiyorsunuz bilmiyorum. Söyleyeyim. Ne zaman kendimi kötü hissetsem buraya geliyorum. Neden kötü hissettiğimi bilmiyorum.  Her şey bomboş geliyor, yine.  Elimi kaldıracak gücü bulamıyorum kendimde. Yıkılmış gibiyim ama ayaktayım da. Tuhaf bir duygu yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum. Hani baksan nankörlük diyeceksin belki ama öyle değil yani öyle olmadığını umuyorum, İnşallah değildir. Yorgun hissediyorum, hasta gibi. Elimi kolumu kaldıracak halim yok, gözümü açacak halim yok, etrafa bakacak insanlarla konuşacak.. Bazen umudum tükeniyor umutsuz hissettiğim zamanlar oluyor neden öyle hissettiğimi bilmiyorum ama yıkılmış gibi hissediyorum. Sanki böyle her şey olmuş bitmiş ben boşa çırpınıyormuşum gibi ama işte bu sorunların altında yatan nedeni bilemiyorum belki de biliyorum ama dile getiremiyorum ondan da emin değilim. Velhasıl buradayım işte. Burayı kimsenin okumadığını bildiğim için rahat yazıyorum, hem yazmak istiyorum  ...
Devamı

Kim bu A. S. M. S

-
Resim
Aslında defterlerimden bahsedecektim ama evde temizlik yaparken lise yıllığımı buldum. Şöyle bir geçmişe gittim.. O zaman ne kadar farklıymışım demiycem tabi ki 😂 hala aynıyım. Tamam, ufak tefek farklılıklar var mesela o zaman çok daha girişkendim; böyle yabani değildim. Araba fobim yoktu; gezmeyi, hele hele otobüs yolculuğunu çok severdim, sosyaldim.. ama yine benim yani bir insan ne kadar değişebilir ki.  Bizim bir arkadaş grubumuz vardı 8 kişilik..  İsmi Arka Sokağın Masum Serserileri.  O zamanlar ünlü olan yabancı bir grubun (backstreet boys)  dergi röportajında okumuştum, (ç)alıntı yani😜 Neyse işte grup içinde de herkesin farklı lakapları vardı. Benimki Çete başı 🙈 Sonra gruptan iki kişiyi çıkardık ya da onlar çıktı bilmiyorum, görüşmüyoruz şuan. 6 kişi olarak hayatımıza devam ediyoruz.  Yıllık hazırlarken arkadaşlarım benim için bu satırları yazmıştı, şimdi bakınca ufak tefek yazım yanlışları olsa da güzel yazmışlar 😜 şiiri ben seç...
Devamı