Nedir bu sıfır atık 🤔

Geçen yıl ciddi bir aydınlanma yaşadım ve hayatımı topyekûn değiştirdim.. Bir yanım hep minimalistti ama her konuda değil. Mesela kitaplar, kalemler, defterler, boyalar ve hatta her türlü kırtasiye ürünü konusunda asla minimal olamıyordum. Dolaplarımda kıyafetten çok kitap vardı. Öyle ki çeyiz! sandığım bile - ki yıllardır evden çıkarmaya uğraşıyorum 🙄- kitaplarla doluydu..
Sonra eşya yığınlarından daral geldiği bir an
 " çekilin uleyn minimalist oluyorum ben " deyip ciddi bir sadeleşmeye başladım.  Vaktim az ama işim çoktu..


➡️Az olan kıyafetlerimle başladım işe. Çünkü benim için en vazgeçilir onlardı. Uzun zamandır giymediklerimi, giydiğim an beni mutsuz edenleri ya da bedenime uymayanları hep ayırdım..
Biraz da sevdiklerimden ayırdım. Sevmediğini vermek gerçekten kolay.  İş sevdiklerini paylaşabilmede. Zor oluyor ama oluyor.
Kıyafetlerimi ayırdığımda gerçekten çok az eşya kaldı dolapta. Öyle ki eşim bana çok acıdı ve hemen alışverişe gidelim dedi 😂😂
Unutmayın  Az çoktur.

➡️Sonra mutfağa girdim çünkü orası da benim için kolay vazgeçilirdi. Fazla olan, kullanmadığım her şeyi ayırdım. Hâlâ çok eşya var ama yavaş yavaş azaltmaya devam ediyorum. Eşyanın kölesi olma ! Unutma işimiz vaktimizden çok.
Tabii bir yandan verip diğer yandan almak yok 😅 Giden gitsin kalan sağlar bizim.

➡️İplerimden de ayrılmak kolay oldu. Amigurumiyi bıraktığım için - artık bi numarası kalmamıştı, herkes yapmaya başlamıştı - ipler boş boş duruyordu. Onları da verdim.

➡️ Koltuk altında, baza içinde, dipte köşede ne varsa ayırdım. Yeniden dikiş dikmem diye yıllarca biriktirdiğim Burda dergilerini de verdim şuan hâlâ ona yanıyorum. Nasıl yaptım ben bu hatayı 😕

➡️ Çocukların kıyafetleri, oyuncakları, kitapları vs hep ayrıldı..

➡️ Artık zorlaşmaya başladı.. Sıra kitaplarda.. Kitap konusunda takıntılıyım. Belli kişiler dışındaki insanlara asla ödünç vermem, sayfayı kıvırmam, kapağı katlamam, kitaplarıma başkalarının dokunmasını istemem vs. vs.. Buna rağmen çok fazla kitap ayırdım.

➡️ Kalemleri ve defterleri bir araya topladım. Onlar benim hazinem olduğu için kimseye vermedim, vermem. Onun yerine bol bol yazdım. Yazmaya devam ediyorum. Onlarca kalem bitirdim ama çok mecbur kalmadıkça yenisini almadım. Elimdeki kalemler bir yıl, defterler en az üç yıl idare eder beni 😅

➡️ Boyalarım konusunda çok düşündüm. Benim yakışıklı Wintonlarımı vermeye kıyamadım. İyi ki vermemişim tekrardan yağlı boyaya başladım.

➡️ İş telefonuma geldi önce Instagramdaki takip ettiğim kişileri azalttım ama öyle böyle değil 800 lerden 100 lere indirdim. Sonra baktım olmuyor hepten kaldırdım, yaklaşık 4 ay Instagramsız yaşadım. Pinterest, Facebook hepsini sildim telefondan..  Rehberde de ciddi temizlik yaptım 😅

➡️ Bana mutsuzluk veren insanları çıkardım hayatımdan.. Unutma hiç kimse vazgeçilmez değil!

➡️Paranoyalarımdan kurtulmayı da denedim ama o konuda başarılı olamadım.

➡️ Son olarak mideme girenler konusunda da ciddi bir değişiklik yaptım çikolata ve tatlı bağımlısı olmama rağmen şekersiz beslenmeye başladım. Başlarda anlatamayacağım kadar zordu ama zamanla -sanırım şeker vücudumdan temizlendikçe- alıştım. Ara ara şekerli gıdalar yesem bile bunu alışkanlık haline getirmedim. Paketli ürünleri de bıraktım çünkü sıfır atıkçı olmak ve sağlıklı beslenmek bunu gerektirirdi. Tatlı ve çikolata yesem bile market abur cuburları asla yemedim. Ki çikolatada da tercihim hep bitter oldu.  Hiç sevmesem bile..

Velhasıl sadeleştikçe rahatladım. Yine de çok fazla eşya var evimde. Belki buralardan gidersek bir dağ kulübesine ya da küçük bir sahil kasabasına o zaman hayalimdeki evi gerçeğe çevirebilirim. Kim bilir..

Şimdi yazdıklarıma bi baktım da başlık sıfır atık mış 🤔 ben o konuya gelemedim bile.
İşte o da aynı zamana denk geliyor. Radikal kararlar vermeyi severim. Aynı anda hem minimalist hem sıfır atıkçı oldum. Doğruya doğru sıfır atık beni çok zorladı. Bu yıl biraz azalttım ama elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum. E onu da sonra anlatayım bari..
Anlattım 😅